Oscar Wilde'dan, G.K. Chesterton'un sunumuyla ve James Gifford'ın son sözüyle okuduğum ilk eserdi, Dorian Gray'in Portresi. Bu güzel eseri tabi ki Kalemfili ile birlikte keyifle, severek okuduk. İthaki yayınlarını seviyorum, işini iyi yapıyor ki klasiklerde de yanıltmadı.

Dorian Gray'in portresi, gizli bir ruhun hikayesi aslında. Hikaye üç kişi üzerinden kurgulanıyor. Basil kendini sanata adamış, iyimser yanı baskın bir ressam, Henry gözlemcilik yeteneği yüksek, etkileyici, tecrübeli bir adam ve Dorian çarpıcı güzellikte bir genç. Basil için Dorian Gray, hem hayatının hem sanatının dönüm noktası, ondan sonra her şey farklılaşmış... bunu anlatmak çok güç, okuyunca hissedeceksiniz önemini!

Wilde, Basil'i olduğu kişi, Henry'i insanların olduğumu sandığı kişi ve Dorian'ı olmak istediği kişi olarak tanımlıyor. Her şey bu üç kişinin bir araya gelmesiyle ve Dorian'ın dileğiyle -kendisinin genç kalıp portresinin yaşlanmasını ister, dileği gerçekleşir, artık ruhu portrede zuhur eder- esrarengiz hal alır. Basil'in anlatımıyla Dorian'ın içten, doğal, sevecen halinin Henry'in tesiri ile yok oluşu... yerini zulüm, ahlaksızlıklara bırakışı... 

Dönemin sansasyonel ve Wilde'ın tek romanı, çok etkileyiciydi. Yazarın kalemi zorlamıyor ama klasik okuduğunuzu da hissediyorsunuz, basit cümleler değil! Bir ara kitabın her yeri post it olacak diye korktum hatta! Yer yer felsefik, sanatsal yaklaşımlar hele ki Dorian'ın okuduğu kitapla ilgili geçen bölümler dolu doluydu. Karakterlerin duygu ve düşüncelerin aktarımı ise muazzamdı. Okuyup da beğenmeyen olacağını sanmıyorum, bu yüzdendir ki eğer okumadıysanız, kaçırmayın! Klasiklerin temel yapı taşları, insan ahlakı, psikolojisi... üzerine kurulan bu eser, tavsiyemdir. 

Herkese keyifli, iyi okumalar

Kitapla kalalım!

Kitap yorumlarımı @bookandcoffee__ insatgram adresimden de takip edebilirsiniz.

Ve okuduğum/okuyacağım kitap listemi goodreads adresim @Kfenomeni

>>> Genç Werther'in Acıları <<<

>>> Bir Noel Şarkısı<<<

>>> Modern Klasikler Dizisi <<<